ครูต้องรักศิษย์ดั่งลูก - เปิดทำเนียบครูดีครูเด่น

วันพฤหัสบดีที่ 14 มิถุนายน 2555 เวลา 07:00 น.

ครูก็เปรียบเสมือนแม่พิมพ์ที่คอยหล่อหลอมลูกหลานของเราให้เติบโตขึ้นมาเป็นคนที่ดีและมีคุณภาพ ซึ่งแน่นอนว่าแม่พิมพ์ที่ดีหรือครูที่ดี ครูที่เก่งก็ต้องมีกระจายอยู่ทั่วไปทุกหย่อมหญ้า ไม่เช่นนั้นปรเะเทศของเราคงไม่สามารถพัฒนามาได้ถึงขนาดนี้ ดังนั้นการหยิบยกเรื่องของครูสักคนมานำเสนอ นอกจากจะเป็นการยกย่องเชิดชูบุคคลที่ควรยกย่องแล้ว  แนวความคิดหรือวิธีการสอนที่โดดเด่นของครูเหล่านั้นยังจะได้มีโอกาสเผยแพร่ให้สังคมได้รับรู้ในวงกว้างอีกด้วย

คอลัมน์ครูดีครูเด่นวันนี้ขอหยิบยกเรื่องราวของครูอรรณพ คิดประเสริฐ อายุ 57 ปี ตำแหน่งครูชำนาญการพิเศษ สอนวิชาเกษตร และศิลปศึกษา ป1-ม3 โรงเรียนวัดหนองสองห้อง (สายชนูปถัมภ์) อ.บ้านแพ้ว จ.สมุทรสาคร เจ้าของรางวัลครูดีในดวงใจ ปี 2553 และรางวัลครูดีเด่น ของคุรุสภา ประจำปี 2554 

ครูอรรณพ เล่าว่า การเป็นครูนอกจากต้องทุ่มเท เสียสละสั่งสอนลูกศิษย์เหมือนสอนลูกหลานแล้ว ยังต้องมีการพัฒนาตนเอง ศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมอยู่ตลอดเวลา ซึ่งในส่วนตนชอบงานศิลปะและต้นไม้เป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้ว หลายปีก่อนได้มีโอกาสไปเที่ยวงานเกษตรที่จังหวัดชลบุริ ได้พบร้านทำผ้าบาติก ใช้วิธีเขียนเทียนลงสีกันสดๆลงบนผ้า สวยงามทันตาเห็นจึงเกิดปิ๊งไอเดียที่จะนำวิชาบาติกมาสอนลูกศิษย์ในโรงเรียน จึงได้นำความคิดนี้เสนอขออนุมัติจากผู้อำนวยการโรงเรียน แล้วจึงเริ่มศึกษาหาข้อมูลอย่างจริงจัง และจัดหาอุปกรณ์การเรียนการสอนเกี่ยวกับศิลปะผ้าบาติกเป็นสถานศึกษาแห่งแรกของสมุทรสาคร

“ ผ้าบาติก หรืออีกชื่อหนึ่งเรียกผ้าปาเต๊ะ เชื่อกันว่ามีต้นกำเนิดอยู่ที่ประเทศอินโดนีเซียและแพร่หลายเข้ามาทางภาคใต้ของไทย ยังเป็นที่นิยมอยู่ทางภาคใต้ โดยวิธีการทำ คือจัดเตรียมผ้าขึงวางบนกรอบไม้ แล้วใช้เทียนที่ต้มให้เหลว ใช้จันติ้งตักเทียนเขียนเป็นลวดลายลงบนผ้า เพื่อเป็นตัวกั้นขอบเขตของสี จากนั้นใช้พู่กันระบายสีตามลวดลายที่กำหนดไว้ เคลือบน้ำยา รอจนแห้ง จากนั้นนำไปต้มน้ำให้เทียนละลายออกก็จะเหลือลวดลายสีจริงที่วาดไว้ ตากให้แห้งจากนั้นจะนำผ้าไปตัดเสื้อ ทำปลอกหมอน ผ้าพันคอ ผ้าเช็ดหน้า เย็บเป็นย่ามสะพายจ่ายตลาดก็ได้” ครูอรรณพ อธิบายให้เห็นภาพ

ครูอรรณพ เล่าอีกว่า พื้นที่อำเภอบ้านแพ้ว ส่วนใหญ่เป็นสวนเกษตรผลไม้ เลี้ยงปลา เลี้ยงกุ้ง ดังนั้นจึงคิดสอนลูกศิษย์ให้เรียนศิลปบาติกแบบอิงธรรมชาติ โดยพาลูกศิษย์ลงพื้นที่ตามสวนผลไม้ต่างๆ แล้วก็ให้นักเรียนจินตนาการวาดลวดลายต้นไม้ ใบไม้ กิ่งก้าน ผลไม้ รวมทั้งกุ้งหอยปูปลา ทำให้ได้ลวดลายสวยงามแปลกตาไม่ซ้ำกัน ซึ่งก็ทำให้นักเรียนเกิดความสนุกสนานกับการเรียน ไม่เบื่อและมีความคิดริเริ่มใหม่ๆ โดยครูแค่คอยให้คำแนะนำดูแล

“ หลักการสอนของผมจะให้ความสนใจคำถามของลูกศิษย์ ตอบปัญหาของทุกคน และให้โอกาสทุกคนได้แสดงออกตามความสามารถ ความถนัด และความสนใจ โดยครูจะช่วยแก้ไขความบกพร่องเป็นรายคน มอบหมายงานที่ถนัด จัดกิจกรรมหลากหลายตามความสามารถของศิษย์ เพื่อให้แต่ละคนกล้าแสดงออก กล้าตัดสินใจ และประสบความสำเร็จอยู่เสมอ และสามารถนำวิชาที่เรียนไปประกอบเป็นอาชีพต่อไปได้ “

ครูอรรณพยังเสริมแรงขับให้แก่เด็กๆ โดยการสนับสนุนเข้าแข่งขันวาดภาพระบายสีรวมทั้งศิลป์สร้างสรรค์ในเวทีต่างๆ ทั้งในระดับกลุ่มโรงเรียน ระดับจังหวัด ระดับเขต ระดับประเทศและระดับโลก ซึ่งทุกระดับก็เคยได้ทั้งเหรียญทอง เหรียญเงินมากมาย อาทิ เวทีแข่งขันที่ญี่ปุ่นซึ่งลูกศิษย์ของครูอรรณพคว้ารางวัลใหญ่มาได้หลายปีติดๆกัน 

30 ปีเศษกับชีวิตของการเป็นครู ครูอรรณพ ย้ำว่ารักและเอ็นดูลูกศิษย์ทุกคนเหมือนลูกหลาน มีที่ประทับใจอยู่ 2 รุ่น คือเป็นศิษย์ที่รักเรียนเป็นพิเศษ สอนไม่มีพอ มีแต่ความอยากเรียนอยากรู้ ไม่เว้นวันเสาร์ และอาทิตย์ ถ้าครูว่างต้องขอนัดพบที่โรงเรียน และมาทั้งชั้น เมื่อศิษย์ไม่ถอย ครูก็สอนอย่างสุดๆไม่มีกั๊กเหมือนกัน เหนื่อยก็เหนื่อย แต่ก็ปลื้มใจ ที่เห็นศิษย์ขยันเรียนจึงอยากให้เยาวชนของชาติรักการเรียนและตั้งใจฟังคำสอนจากครู เพื่อจะได้มีวิชาความรู้ติดตัวให้มากๆ และเป็นคนดี มีศีลธรรม เพื่ออนาคตของตนเองและประเทศชาติต่อไป
    
    ขอบคุณ เดลินิวส์

รูปภาพที่เกี่ยวข้อง

ติชม


ต้องการให้คะแนนบทความนี้่ ?

สร้างโดย :


Basic

สถานะ : ผู้ใช้ลงทะเบียน
เว็บไซต์แผนก